این ساختمان در ابتدا یک طبقه بوده است و پس از مدتی با گودبرداری، زیرزمینی هم برای آن ساخته شد. زیربنای این ساختمان که در ابتدا 275 متر بود با اضافه شدن زیرزمین به 550 متر افزایش یافت. نمای این ساختمان آجری است و پنجرهها و قاب آنها سفید رنگ است و ترکیب زیبایی را تشکیل داده است.
در این موزه آثار نگارگری استاد حسین بهزاد، از پایه گذاران نگارگری معاصر ایران، را در 4 گالری به نمایش میگذارد. حسین بهزاد (۱۲۷۳ – ۱۳۴۷ شمسی) که در نوجوانی نقاشی مینیاتور را فرا گرفت، در مدت زندگی خود قریب ۴۰۰ کار هنری به وجود آورد و هنر مینیاتور را به اوج خود رسانید. شیوه مینیاتور قبل از او، همان شیوه رایج مغولی بود. حتی آداب و رسوم مغولها هم در آن به چشم میخورد، او این شیوه را عوض کرد و شکلهای ایرانی را وارد مینیاتور کرد.سالن اول موزه مربوط به دوره اول نگارگری ایشان است که کپی از آثار بزرگ هنرمندان مکاتب مختلف از قبیل اصفهان و هرات، مانند رضا عباسی میباشد. در سالن دوم، نقاشی بزرگ پرتره استاد روی چوب (اثر رضا شهابی) خودنمایی کرده و آثار اصلی ایشان که برگرفته از آثار خیام، حافظ، مولوی و... است در گرداگرد آن به نمایش درآمده است. سالن سوم، نگارگری از آداب و رسوم ایرانی است و در نهایت در سالن چهارم، ترسیم چهره بزرگان، از قبیل حافظ، فردوسی و... در قالب نگارگری قرار دارد. در راهرو میانی ساختمان نیز طراحیهای متفرقه از ایشان قرار دارد. در کل 85 اثر در این موزه قرار دارد.
1000 تومان (برای دانشجویان نیم بها)