: ساختمان موزه هنرهای زیبا یکی از بناهای باشکوه مجموعه سعد آباد است که در جنوبی‌ترین نقطه سعد آباد قرار دارد. ساخت این عمارت از سال 1319 به دستور رضا شاه شروع شد اما با تبعید او در سال 1320 به صورت نیمه کاره باقی ماند. از حدود سالهای 1342 تا 1343 تعمیراتی در این بنا انجام گرفت و در سال 1346 رسماً به عنوان وزارت دربار مورد بهره برداری قرار گرفت.
در سال 1357 با به وقوع پیوستن انقلاب اسلامی طبقه همکف بنا به عنوان اداره کل موزه‌های کشور مورد استفاده قرار گرفت و در سال 1364 با نام موزۀ هنرهای زیبا رسماً جهت بازدید عموم افتتاح شد.

در این موزه آثار نقاشی نقاشان ایرانی و خارجی در سه طبقه به نمایش در آمده است. این آثار در طبقات مختلف ساختمان در سه دسته به نمایش درآمده است.
طبقه همکف به 19 اثر از آثار نقاشان معاصر ایرانی که به شیوه‌ای نو کار کرده‌اند اختصاص دارد که از آن میان می‌توان به آثار نقاشانی همچون سهراب سپهری، حسین محجوبی، فرامرز پیل آرام، حسین زنده رودی، پروانه اعتمادی، نصرالله افجه‌ای اشاره کرد.
در طبقه اول موزه تابلوهایی از نقاشان اروپایی در مکاتب و شیوه‌های گوناگون به نمایش درآمده‌اند. این آثار که مربوط به قرنهای 17 تا 20 میلادی هستند بر اساس مکاتب ملی مثل مکتب آلمان، انگلیس، فرانسه، روس، و غیره تقسیم بندی شده‌اند. از جمله نقاشان معروف اروپایی که آثاری از آنان در موزۀ هنرهای زیبا به معرض نمایش گذاشته شده می‌توان سالوادر دالی، جان فردرینگ هرینگ، پیتر گراهام، ایوانویچ شیشکین، فرانسوا موزن و ژول برتون را نام برد.
در طبقه دوم موزه آثار نقاشی هنرمندان ایرانی از دوره صفویه تا قاجار به نمایش گذاشته شده است. نقاشی‌های دوره صفوی که در این موزه ارائه شده غالباً تصاویری از افراد درباری آن زمان است، که احتمالاً هنرمندان نقاش را به شوق نقش تصویر خود به صورتگری وا می‌داشتند، از این رو نقاشی‌های باز مانده از آن ایام غالباً از صورت پادشاهان، زنان و مردان درباری، امرا و صاحب منصبان است.
در این طبقه، از جمله آثار مربوط به دوره زندیه تصویری از حضرت علی (ع) و حسنین است که ملهم از عقاید مذهبی این دوره می‌باشد. همچنین چهرۀ شاهزادگان زند که کار نقاشان بنامی مانند محمد صادق، سید میرزا و میرزا بابا که از صورتگران معروف دربار کریم خان بوده و بعد از فوت او به تهران نقل مکان کردند دیده می‌شود.
بیشترین آثار ارائه شده در طبقه دوم مربوط به دورۀ قاجار می‌باشد. از جمله تابلو‌های نفیس این دوره، تصویری است تمام قد از فتحعلیشاه قاجار که به گفته رابینسون (منتقد هنری)، از با ارزش‌ترین تابلو‌های رنگ و روغن در میان نقاشیهای ایرانی است. دیگر آثار ارائه شده را می‌توان به ترتیب از تصاویر رقاصگان و نوازندگان درباری اثر ابوالقاسم و شیرین نگار، چهره‌هایی از علما ء و عرفا، شعرا و فلاسفه ایرانی اثر رجبعلی نقاش دورۀ محمد شاه نام برد. در این موزه 8 اثر نفیس از نقاش پر آوازه محمد غفاری ملقب به کمال الملک (1319- 1222 ه- ش) ارائه شده که در صحت و پختگی رنگ و دقت کم نظیر است.

1000 تومان (برای دانشجویان نیم بها)