به جز چند کافه و استراحتگاه که در ابتدای مسیر رود دره قرار دارد و ساختمان سرویس بهداشتی (تقریباً در ورودی رود دره)، کلیه فضاهای موجود در این مسیر، شکل طبیعی خود را حفظ کرده و خوشبختانه مکان خاصی در این مسیر محصور نشده و یا مورد ساخت و ساز قرار نگرفته است. راه بهسازی شده کوه پیمایی، که از نقات قوت این منطقه است و روشنایی آن در بخش ابتدایی مسیر تامین شده، در هر پیچ دارای منطقه‌ای مسطحبه عنوان فضای مکث است تا بتوان چند دقیقه‌ای استراحت و یا عکاسی کرد، بدون آنکه راه دیگران را بند آورد. در قله دارآباد نیز پناهگاه (جان‌پناه دارآباد) قرار دارد. در این رود دره، همچنین امکان دوچرخه سواری کوهستان در نظر گرفته شده ولی توصیه می‌شود ابتدا کوهپیمایی ساده در این منطقه داشته باشید، سپس اقدام به برنامه‌ریزی برای دوچرخه سواری نمایید.

فضای بکر طبیعی، بدون انبوهی از مناطق ساخته شده و آلودگی‌های ناشی از آن، ويژگي چشمگير و با ارزش اين دره است.تاكنون در امتداد مسير كوهپيمايي همگاني آن ، جز دريك نقطه درابتداي مسیر، واحدهاي مسكوني وپذيرايي احداث نشده است. رودخانه پرآب دارآباد و درختان اطراف آن،چشمه‌هايي كه ازدل سنگ‌ها بيرون مي آيند، صخره‌هایی بلند و عمودی مناسب برای سنگ نوردی (آموزشی و حرفه‌ای)، آبشارها (مسیر دسترسی به برخی از این آبشارها، گردشگر را به بالای آن هدایت می‌کند، تماشای آبشار از این زاویه تجربه جالبیست که ترس و کنجکاوی را همزمان بر می‌انگیزد) از جمله زیبایی‌های دیگر این مسیر هستند. همچنین فراوانی مقاصد و تنوع گردشگاه‌ها در این رود دره شاید از مهم‌ترین جذابیت‌های آن باشد تا حدی که بازدید از تمام آنها احتیاج به چندین برنامه یک روزه دارد.

مانند اغلب گردشگاه‌های طبیعی، این دره نیز در فصل بهار زیبایی‌های دوچندانی دارد مخصوصاً در زمان باز شدن گلهای نسترن وحشی که در این دره فراوان هستند، تابستان با خنکایش و پاییز (به خصوص در اواخر این فصل) با خروش مجدد رودخانه‌ها و احتمال چیدن تمشک از بوته‌های فراوان این دره. تجربه گردش زمستانه در این منطقه با شنیدن صدای کبک‌ها و دیدن شکوه کوه‌های برف پوش نیز خالی از لطف نیست. کوه پیمایی شبانه بخصوص در شبهای روشن تابستان (از 12 تا 14 هر ماه قمری که اصطلاحا ایام اُلبَیض نامیده می‌شوند) با رعایت نکات ایمنی، تجربه‌ای فراموش نشدنی برای گردشگران خواهد بود.

کوه‌های بلند دو طرف دره خیلی زود آفتاب را در پشت خود پنهان می‌کنند که بیانگر روزهای کوتاه و تاریک شدن سریع به خصوص در پاییز و زمستان می‌باشد لذا توجه به این نکته ضروری است تا در بازگشت به تاریکی برخورد نکرد. در مسیر موازی با رودخانه سنگ‌های لیز می‌تواند باعث ایجاد حادثه گردد. امتداد مسیر رودخانه در برخی موارد به بالای پرتگاه‌ها و آبشارهایی می‌رسد که بی احتیاطی در آنها می‌تواند حوادث ناگواری در پی داشته باشد. در روزهای بارانی یا بسیار گرم بهاری که باعث ذوب برف می‌شوند خطر وقوع سیل در سواحل رودخانه زیاد است. همچنین مناطق صخره‌ای و دشوار کوه نوردی می‌تواند به راحتی برای گردشگر ناآشنا با صعودهای فنی، مشکل ساز باشد.
خوشبختانه با حضور پلیس کوهستان بنا به گفته کافه داران ابتدای مسیر، اتفاقاتی از قبیل زورگیری و... در این منطقه کمتر رخ داده ولی متاسفانه عدم استفاده از راه‌های بهسازی شده و پاکوب و بی احتیاطی باعث ایجاد سوانح گردیده است. (همچنین، ر. ک: پاراگراف آخر خطرات و مشکلات احتمالی در رود دره دربند)

پس از گذر از خیابان پاسداران و یا خیابان باهنر (نیاوران) و رسیدن به میدان شهید باهنر (نیاوران)، به سمت شمال و خیابان پورابتهاج (دارآباد) رفته و در اواخر مسیر وارد خیابان محبی شوید.

قبل از ورود به رود دره، در انتهای خیابان محبی، زمين مسطح و نسبتا وسیعی وجود دارد که همانند دو طرف این خیابان، جهت پارک اتومبیل استفاده می‌شود.

اتوبوس: درپایانه تجریش سوا راتوبوس‌های "خط تجریش- دارآباد" شوید ودرایستگاه پله پیاده شوید. با کمی پیاده روی به (روددره دارآباد) می‌رسید.
تاکسی‌: درمیدان قدس سوار ماشین‌های "خط تجریش - نیاوران - دارآباد" شوید و با پیاده شدن در ابتدای خیابان محبی و کمی پیاده روی به ( رود دره دارآباد) می‌رسید.

بوستان ساحلی دارآباد، موزه طبیعت و حیات وحش ایران – دارآباد، كاخ مظفري دارآباد